فواید ورزش در آب و آبدرمانی

امروزه ورزش در آب استخر، به عنوان یکی از پرطرفدار‌ترین روش‌های کاهش وزن در کشور‌های پیشرفته به شمار می‌آید.

فعالیت در آب باعث کاهش وزن انسان و به تبع آن کاهش فشار بر مفاصل و ستون فقرات فرد در حین ورزش می‌شود.

این امر نه تنها برای افراد سالمند و افراد دچار عارضه‌های ارتوپدی موثر است بلکه از بروز آسیب‌های مفصلی برای تمامی سنین خصـوصـاً افراد دچار اضـافه وزن جلوگیری به عمل می‌آورد.
مقاومت بالای آب در مقایسه با مقاومت هوا سبب می‌شود که هر حرکتی در آب برای انسان همراه با سوزاندن میزان قابل توجهی کالری باشد.

این امر سبب افزایش بازدهی ورزش در آب می‌شود و زمان مورد نیاز برای سوزاندن میزان مشخصی از کالری را در مقایسه با ورزش در بیرون آب فوق العاده کاهش می‌دهد.

خاصیت سایش آب به بدن در هنگام ورزش نوعی ماساژ ملایم برای عضلات بدن به شمار می‌آید.
شستشوی مداوم عرق‌های خارج شده از منافذ پوست و جلوگیری از بسته شدن منافذ پوست می‌گردد.

این امر سبب جلوگیری از رخوت و خستگی فرد در حین ورزش حتی پس از اتمام آن می‌شود به صورتی که فرد در پایان ورزش، احساس شادابی فوق العاده بیشتری نسبت هنگام آغاز ورزش خواهد داشت.
جلوگیری از بروز آسیب‌های ورزشی در حین استفاده از وسایل ورزشی در داخل آب. بطوری که این امر سبب کاهش حدود 90 درصدی صدمات جانبی ورزش در آب نسبت به ورزش در خشکی خواهد شد.

تجهیزات ورزش در آب مناسب برای

◄تمامی گروه‌های سنی در عوض ورزش در بیرون از آب

◄افراد دچار اضافه وزن بـعنوان بهترین، ایمن‌ترین و سریع‌ترین روش

◄ورزشکاران حرفه‌ای با هدف کاهش آسیب‌های ورزشی در حین استفاده از وسایل همچنین افزایش بازدهی ورزش

◄آب درمانی مفید برای بیماران دچار مشکلات مفصلی، آرتروز، کمــردرد و غیره.

◄بیماران دچار مشکلات قلبی که دچار مشکلات مفصلی هستند و نمی‌توانند بیرون از آب ورزش کنند.

◄بازیابی حرکتی بیماران دچار ضایعات نخــاعی، فـلج مغزی و غیره.

تجهیزات ورزش در آب استخر

ورزش در آب بهترین، موثر‌ترین، مفید‌ترین، ایمن‌ترین، پر بازده‌ترین، مفرح‌ترین و بروز‌ترین ورزش حال حاضر در دنیا برای تمامی گروه‌های سنی است.

سه ویژگی مهم آب شامل شناوری، فشار هیدرواستاتیکی و چسبندگی آب [ویسکوزیته] است که باعث ایمنی و تأثیر مفید تمرینات آبی می‌شود.

این ویژگی‌ها علاوه بر افزایش تعادل باعث فشار کمتر بر مفاصل و تناسب اندام می‌گـردد.

همچنین دمــای آب به تعریق مناسب بـدن و افرادی که فـیـبرومـیالــژی مـفید اسـت.

[فـیـبرومـیالــژی؛ نـوعــی بیمـاری که مشخصه آن درد در بسـیاری از نـقاط بدن همراه با احساس خستگی است و ریشـه مغــزی و عصــبی دارد؛ امــا درد، در قسـمت‌هـای عضـلات و تـانـدون حــس می‌شود.]

انواع تجهـیزات ورزش در آب [لوازم آبدرمــانی]

تردمـیل آبی [تردمیل استخری]

دوچــرخه آبی [دوچرخه استخری]

ترامـپولـین یا جامـپینگ آبـی [ترامپولین استخری]

الـُــپـتـیــکال آبـی [الـپـتــیکال استـخـری]

و کــلیه وســایل بدنســازی آبـی /هــیدروتــراپـی/ آب درمــانـی و ورزش در آب اسـتخـر

توضیحات مختصر در ارتباط با استخر آب درمانی

استخر ورزش درمانی دارای ابعاد طولی و عرض استاندارد و معینی نیست و بر اساس موقعیت و نیاز‌ها باید برای ساخت آن ابتکار و خلاقیت به خرج داد.

حوض ورزش درمانی می‌­تواند خیلی کوچک و یک نفره و یا یک استخر 20 نفره یا بیشتر باشد. البته در موارد عدم دسترسی به استخر‌های تخصصی، درمانگر می‌تواند با بهره گیری از خلاقیت خود از بخشی از استخر معمولی نیز به منظور ورزش درمانی استفاده نماید.

 نکــات مهـم در خصـوص استخـر آب درمـانی

• شـایـسـته اسـت؛ دمـای آب استخـر ورزشی و آب درمــانـی جـهـت انجـام فعـالیـت‌هـای هــوازی [دمـای 25 الــی 27 درجـه سـانتـیگــراد] و بی هـوازی [دمـای 33 الــی 35 درجـه سـانتـیگــراد] در نظـر گرفتـه شـود و هریک دارای حوضچه­‌های مستقل از هم باشند.
• در برخی بیماری­‌ها، به دلایل بهداشتی نیاز به حوضچه‌های فردی با آب یک بار مصرف است.
• در حوضچه­‌های جمعی 8 تا 12 نفر ورزش می‌نمایند. برای این حوضچه‌ها، ابعاد مورد نیاز برای ورزش‌های هوازی حدود 60 متر مربع [10×6 متر] و برای ورزش‌های بی­ هوازی حدود 30 متر [6×5 متر] است.
• کف استخر آب درمانی باید با یک عمق ثابت [بدون شیب] باشد.
• بهتر است ارتفاع آب قابلیت تنظیم داشته باشد. به این منظور، کف استخر را شناور و با ارتفاع متغییر در نظر می‌گیرند و یا کف استخر را با پل‌هایی با عرض 1.5 متر می­‌سازند.
• تذکر: در حالت ایده ­آل، ورزش درمانی از تعلیق درمانی [حرکات چرخه باز] در عمق 1.7 متری شروع شده و با پیشرفت بیمار به آرامی عمق آب کم شده تا سرانجام به حدود 80سانتیمتر می­‌رسد. در نهایت، تمرینات در خشکی [تمرینات انتقال به خشکی] انجام می‌پذیرد. بنابراین، در ایران حداکثر عمق مورد نیاز حدود 1.7 متر [عمق تا گردن در تعلیق درمانی] است. حداقل 3 عمق واسط حدود 1.4 [عمق تا ســیـنه]، 1.1 [عمق تا کمر]، و 0.8 متر [عمق تا لگن] نیز مورد نیاز است.
• استخر‌های آبدرمانی نیاز به تجهیزات قوی‌تر جهت تصفیه آب و تهویه هوا دارند.
• مراقبت بیشتر از بالانس PH و میزان آن در آب استخر‌های آب درمانی نیز از نکات قابل توجه است.

مراحل ورزش درمانی در آب

یک جلسه ورزش درمانی در آب می‌تواند چهار مرحله [چهــار فـاز] داشته باشد

1. مرحله گرم کردن: میزان دمای آب باید طوری باشد که با غوطه ­وری در آب، بدن گرم شود و نیاز به صرف زمان زیاد برای گرم کردن بدن نباشد. از همین رو در حوض‌های آب­درمانی بی هوازی [انعطاف­ پذیری و مقاومتی]، حرارت آب بهتر است بین 33 تا 35 درجه سانتی گراد تنظیم شود.
2. مرحله کشش: میزان کشش بستگی به شرایط بیمار دارد. توجه: اسپاسم محافظتی و اســپاستـیـسـیـتی.
3. مرحله قدرت و استقامت عضلانی.
4. مرحله ریلکس سازی [سرد کردن]: فرد را برای بیرون آمدن از آب آماده می‌نمـائیـم.

یک جلسه ورزش درمانی در آب حدود45 دقیقه به طول می‌انجامد.

در این مدت حرکات ورزشی با چهار هدف گرم کردن، بهبود انعطاف، بهبود قدرت و استقامت عضلانی، و ریلکس سازی انجام می­‌شوند.

اگر مراحل ورزش­ درمانی در آب از ضعف و ناتوانی شدید تا بهبودی کامل به 5 مرحله تقسیم شود، مدت زمانی که در هر مرحله به هر یک از اهداف چهارگانه اختصاص داده می‌­شود.

برای مثال، در مرحله اول حرکات قدرتی و استقامتی هیچ سهمی ندارند. ولی در مراحل بعدی به تدریج سهم آنها به 25، 37.5، 50 و 75 درصدخواهد رسید.

بدیهی است که به نسبتی که سهم حرکات قدرتی و استقامتی افزایش می‌یابد؛ سهم سایر اهداف کاهش خواهد یافت.

همچنین، تعداد جلسات تمرینی اختصاص یافته به هر مرحله، از یک بیمار تا بیمار دیگر نـیـز متفـاوت است،

به گونه‌ای که برای برخی بیماران ممکن است فاز‌های 1 و 2 حذف و یا بسیار کوتاه گـردد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر با مشاوران ایران استخر در ارتباط باشید.